Ontwerp en uitvoering in opdracht van AllerzielenAlom:
Een rituele kunstvorm waarmee je een herinnering, aan iemand die er niet meer is, intensief kan herbeleven.
Context:
AllerzielenAlom wordt jaarlijks georganiseerd door Ida van der Lee en is een seculiere variant van een Allerzielen viering. Zoals bij Allerzielen maken de bezoekers een nachtelijke rondgang over het kerkhof. Hier ontmoeten zij de deelnemende kunstenaars. Deze bieden bijzondere manier om stil te staan bij zij die overleden zijn, maar altijd een deel van ons blijven.
Inspiratie:
Ik deed onderzoek naar naar hoe mensen communiceren met het grotere en ongrijpbare. Ik zag dat men overal ter wereld met tekeningen het hogere willen aanspreken. Zo zijn de Nasca lijnen zo groot gemaakt dat alleen de goden ze kunnen zien. Deze plek in Peru werd mijn inspiratiebron. Tekenen voor de mensen die niet meer bij ons zijn en zo een lichtje op het verlies schijnen.
Songlines:
Marjatta Fehres vertelde over een gebruik bij de Aboriginals. Zij brachten een landschap in kaart door muziek en abstracte lijnen. We bundelden onze ideeën. Songlines werd een ritueel om het leven ‘in kaart te brengen’. Onder begeleiding van harpiste Marjatta Fehres, werd er een herinnering aan de overledene in het zachte zand getekend.
Het ritueel:
Het lijnen trekken is vaak een intense ervaring die het gevoel van gemis, verdriet, soms boosheid en dankbaarheid ondersteunt en versterkt. De tekening die gaandeweg ontstaat, hoezeer ook beperkt tot lijnen en stippen, is opeens tot leven gekomen. Daar, in het zand staat het leven en de relatie die er ooit was, opgetekend.
Het is soms moeilijk om de herinnering weer los te laten. Afscheid nemen hoort jammer genoeg ook bij de dood en dus bij ons ritueel.
